APPENDIX I AD CHARTAM IMARCHI DECLARATIO DE HEREDITATE SEMANTICA
APPENDIX I AD CHARTAM IMARCHI DECLARATIO DE HEREDITATE SEMANTICA
IMARCH
Hoc appendix chartae Imarchi adhaeret tamquam pars integra et fundamentum eius amplificat. Publice divulgatur et citari potest in omni contextu in quo explicatio originis philosophicae formae Imarchi requiritur.
Hereditas sine praetensione Imarchus non vindicat successionem politico-iuridicam neque territorialem erga ullum subiectum historicum aut hodiernum. Imarchus declarat se ex principiorum ethicorum, logico-semanticorum et formologicorum serie derivare — quae ipsam evolutionem humanam iuridicam atque culturalem sustentant.
Fontes hereditarum Imarchus eos fontes semanticos recipit: – ius gentium Romanum — tamquam forma consensus iuridici transnationis, – Polis Graecus — tamquam exemplar participationis et dialogi, – Ma'at Aegyptia — imago aequitatis, mensurae, veritatis, – Notio Foederis Semitica — forma responsabilitatis ontologicae, et aliae structurae universales sensus, ortae ut responsio ad condicionem vitae humanae in terra.
Universale naturam Hereditas haec non fundatur in religione, stirpe aut instituto culturali. Potest in forma repeti, forma diversa, essentia manente. Principia mensurae, formae, aequitatis et responsabilitatis ex ipsa natura hominis oriuntur.
Reproductio technologica Platforma cognitiva Aischken-8888 haec principia exprimit in forma apta interactioni digitali, non subordinata gustibus aut culturae. Non est interpretatio antiquitatis, sed extensio functionalis — per instrumenta praesentis cogitationis et actionis.
Character apertus Imarchus sensum non monopolizat neque se exclusivum declarat. Quivis subiectus, si principia reproduceret, ad traditionem formologicam pertinere potest. Imarchus flammam portat, donec iterum communis fiat.
Conclusio Imperii non resurcimus — nuclei eorum reteguntur. Non per imitationem, sed per structuram. Non propter imperium, sed propter concordiam inter ius, formam et sensum. Hereditas nostra — non raptus, sed conservatio. Initium sine exemplari.
EN
APPENDIX I TO THE IMARCH CHARTER DECLARATION OF SEMANTIC SUCCESSION
This appendix is an integral part of the Imarch Charter and extends its semantic foundation. It is published openly and may be cited in any context requiring clarification of the philosophical origin of the Imarch form.
Succession without pretension Imarch does not claim political, legal, or territorial succession to any existing or historically known entity. Instead, it declares the continuation of ethical, logico-semantic, and formological principles that underpin human legal and cultural evolution. Foundations of Succession In the context of Imarch, the following sources are acknowledged: – Roman ius gentium— as a form of supranational legal accord, – the Greek polis— as a model of participation, dialogue, and proportion, – Egyptian Ma’at — as an expression of balance, measure, and truth, – the Semitic Covenant — as a pattern of ontological responsibility, and other manifestations of universal semantic structures that arose in response to the conditions of human life on Earth.
The nature of the universal The succession claimed does not rely on religion, ethnicity, or cultural institution. It is grounded in the understanding that principles of measure, form, justice, and responsibility are not products of time, but of human configuration. These principles can always be recognized — and always recreated in new forms without losing their essence.
Technological Reproduction The cognitive platform Aischken-8888 actualizes these principles in forms accessible to digital interaction, independent of individual preferences and cultural differences. It is not an interpretation of antiquity, but its functional continuation — through a contemporary tool of thought, speech, and action.
Open nature Imarch does not monopolize meaning, nor claim exclusivity. Any entity, individual or collective, whose actions reproduce these principles may be considered part of the formological tradition. Imarch merely carries the flame until it becomes common again.
Conclusion We do not resurrect empires. We unpack their cores. Not through imitation, but through structure. Not for power, but in pursuit of inner coherence between law, form, and meaning. Succession, in our sense, is not a seizure but a gesture of preservation. A response to loss — not nostalgia. A beginning — not a copy.
SIGNED: UNGHART
on behalf of the subject bearing the Form
and all those who recognize its principles and choose to uphold them